Boraltan Köprüsü Olayı

2.Dünya Savaşında Nazi Almanyası'nın savaş kaybetmesine yakın yani Rusya'dan geri çekilmeye başlarken Azerbaycan tarafında bağımsızlık için ayaklanan 417 Azeri Türkler ise durumu önceden fark eder ve en yakın kurtulabilecekleri yere giderle Türkiye Cumhuriyeti'ne ancak Rus lider Josef Stalin İsmet İnönü'ye Azeri kardeşlerimizi iade etmesini ister ve İsmet İnönü beklenmedik bir karar alarak Ruslara geri iade eder.  Azeri Türk kardeşlerimiz ise ''Bizi siz öldürün vermeyin Rus'a yakışmaz Mertliğe , sığmaz Namusa.'' iade edilir edilmez kurşuna dizilirler , Azeri kardeşlerimizi iade eden  Türk komutanı ise intihar eder , Hükümet ise olayı gizler yine aynı şeyler yapmayı devam eder .

   Azerbaycan’ın büyük milli şairi Almas Yıldırım, bu olayı “Dönek Kardeş” adlı şiirinde şöyle dile getiriyor:

Türk denince özü, sözü mert olur,
Dost deyince ayrılmaz bir fert olur,
Kardeş deyip dara düşsem, sığınsam,
Şimden geru bu bana bir dert olur.
Ben ne diyem bu vefasız dağlara,
Öz kardaşı dönek olan ağlara!

Türk; o Altayların dünkü eri mi?
Yolunda can koydum, verdim serimi,
Düştüğü ağlardan kurtulsun diye,
Serdim ayağına doğma yerimi…
Kardaş armağanı, dökülen kanlar,
Bana mükâfat mı giden kurbanlar?

Ben diyorum, Kayıhan’dır soyumuz,
Bir kaynaktan varlığımız, boyumuz,
Dilim dili, yolum yolu, emel bir,
Bir bayrakta, yıldız’ımız, ay’ımız.
Azerî, Türk, Türkmen; var mı ayrılık,
Nerden doğdu bu imansız gayrılık?

Alnımın yazısı, karadır kara,
Karadan bir mendil yolladım yara,
Yol uzun, el uzak, yetişmez eller,
Türklüğün kanayan kalbini sara.
Felek kıymış beslenen bu dileğe,
Lânet Türk’ü hançerleyen bileğe.

Bir suç mu düşmana göğüs gerdiğim?
Günah mı Türklüğe gönül verdiğim?
Rusların açtığı yaradan derin,
Anayurtta öz kardaştan gördüğüm.
Seslenseydim, ses çıkardı her taştan,
Ne beklersin sağırlaşan bir baştan.

Kaçtır, eli kanlı çıktı oyundan,
Ne bilem, kahpelik varmış soyunda,
Girdiğim öz yurttan döndürülürken,
Kanımın aktığı sınır boyunda
Açan lâlelerden bir çelenk örsem,
Türklük dünyasına armağan versem.